"ندامت نامه بنویسید تلفن ها وصل می شود"

 

پنجاه روز از قطع تماس تلفنی زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین می گذرد . ۵۰ روزی که خانواده این زندانیان که برخی از آنها تنها راه ارتباط با عزیزان شان تلفن بوده از ارتباط با آنان محروم شده اند .

سایت کلمه وابسته به موسوی در این باره می نویسد: خانواده زندانیان سیاسی این بند که بیشترشان زندانیان حوادث پس ازانتخابات هستند بارها برای پی گیری این قطع ارتباط به دادستانی تهران و دیگر مراجع قضایی مراجعه کرده اند ، اما هر بار مسوولان دادستانی به خانواده ها اعلام کرده اند که آنها در قطع این ارتباط نقشی ندارند و حتی به خانواده ها وعده داده اند که به زودی تماس تلفنی زندانیان وصل می شود .

 

اما همچنان این وعده ها بی ثمر بوده است و درست قبل از روزی که ۱۷ زندانی سیاسی این بند به خاطر اعتراض به رفتارهای توهین آمیز ماموران و شرایط نامناسب این بند به سلول انفرادی منتقل شده و سپس دست به اعتصاب غذا زدند ارتباط تلفنی زندانیان قطع شده است .

اکنون ارتباط زندانیان با خانواده هایی که در شهر تهران به سر می برند به ملاقاتهای هفتگی محدود شده است . آن دسته از خانواده ها که در شهرستان زندگی می کنند، تا هفته ها از زندانی های خود بی خبرند ،چرا که بسیاری از آنها امکان سفر هفتگی را به تهران ندارند .این بی خبری دائمی به خصوص برای والدین میانسال زندانیان و کودکان خردسال آنان موجب نگرانی شدید و حتی بروز بیماری های روحی و روانی شده است .

 

خانواده یکی از زندانیان این بند می گوید «:مدتهاست که فرزند خردسالم را به دلیل محدودیت در ملاقاتهای حضوری به ملاقات پدرش نمی برم. ملاقات کابینی نیز به جهت روحی اثر بدی روی بچه می گذارد ، دل فرزندم به همان تماسهای یک یا دو دقیقه ای تلفنی با پدرش خوش بود که همان را هم از ما گرفتند. در طول هفته مدام دلم شور می زند نکند بلایی سر همسرم آمده باشد ومن از آن بی خبر مانده باشم به همین دلیل با اضطراب زیاد روزهای ملاقات را آغاز می کنم

زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ نیز بارها به قطع تماس تلفنی شان اعتراض کرده اند. اما هربار پاسخ متفاوتی را از مسوولان بویژه بزرگ نیا ،رییس بند ۳۵۰ شنیده اند . آنها گاهی رو به زندانیان می گویند که وزارت اطلاعات اجازه وصل مجدد تلفن ها را نمی دهند و قصد دارند شرایط بند امنیتی ۲۰۹ را بر این بند نیز حاکم کنند. گاهی هم پاسخی متفاوت به زندانیان می دهند و از آنها می خواهند که طی تعهد نامه کتبی از رفتارهای گذشته شان از جمله اعتراض های هفته های قبل بویژه اعتصاب غذا اظهار ندامت و از مسوولان زندان طلب بخشش کنند تا دوباره تلفنهای بند وصل شود .

تقاضایی که هر بار با مخالفت زندانیان این بند مواجه می شود چرا که آنها فقط جقوق اولیه انسانی شان را از زندانبانان طلب می کنند اما آنها با گذاشتن شروط عجیب و غریب برای استفاده از حقوق اولیه زندانیان قصد تحقیر آنها را در سر می پرورانند در حالی که جق تماس تلفنی هم مانند دیگرخواسته ها حق اولیه زندانیان است و نباید در برابر شرط وشروط به آنها اعطا شود .

خانواده زندانیان سیاسی از دادستان تهران می خواهند که هر چه زودتر امکان تماس تلفنی زندانیان را فراهم کند و دهها خانواده نگران را از نگرانی برهاند .